2012 podsumowanie i plany na 2013

Biorąc pod uwagę ostatnie 10 lat ten rok był dość udany - zarówno finansowo jak i biznesowo. Rodzinne może trochę mniej choć nawet udało nam się wyjechać na wakacje razem. 

Zbudowaliśmy dużżżżżyyy budynek gospodarczy adoptowany na mały domek i zrealizowane jest to co mniej więcej było zaplanowane. Byliśmy na 2 weselach - jakże udanych oraz na kilkunastu wyjazdach biznesowych w Polsce. 

Koniec roku a konkretnie dzień dzisiejszy był jednak tragiczny. Po raz kolejny "wulkan emocjonalny" M wybuchł. Dobrze, że pod ręką nie było siekiery. Miarka się przebrała. 
Oczywiście zapalnikiem była przyjaciółka M. - A., która została wtajemniczona i która musiała oczywiści telefonicznie brać udział w naszych rozmowach o całym zajściu. 
Cóż - koleżanka A jest nieodzownym elementem telefonicznym bądź osobistym codziennego wieczoru a wizyty M u niej tak regularne jak zachody słońca.  
Po tym wszystkim ja nie upadam na duchu i czy z M czy sama z córką będę nadal realizowała swoje plany. 
2013 jawi się dla mnie jako rok pełen przygód. Po krótce w punktach przedstawiłabym je następująco:
1. Luty - wyjazd do Wisły na zimowy wypoczynek
2. Maj - wyjazd do Zamku w Mosznej na długi majowy weekend
3. Czerwiec/lipiec - wycieczka do Czarnobyla
4. Sierpień - wakacyjne wczasy - tym razem na min. 10 dni. - powygrzewać się w słoneczku
5. Miesiąc nieznany i o ile nie wyjdą wczasy w sierpniu to dojdzie do realizacji - podróż koleją transsyberyjską z Moskwy do Pekinu lub do Władywostoku. 

Dwa pierwsze punkty są zarezerwowane. Reszta... stoi pod znakiem zapytania - zarówno finansowym jak i czasowym a i strona rodzinna pozostawia wiele do życzenia - bo wycieczka pod sam Pekin to minimum 21 dni - i kto w tym czasie zostanie z córą? 

Plany są ale co wydarzy się w międzyczasie... Na razie nie zawracam sobie tym głowy bo po co. Muszę się cieszyć tym co się dzieje z dnia na dzień i nie martwić co będzie za pół roku. 
Chciałabym jednak w miarę regularnie siadać do pisania bloga - jednak nie traktuję tego jako Noworoczne postanowienie

Idylla z Pięknego Dworu

Moja kochana Idylcia ma już ponad rok. Wyrosła na piękna i dorodną sunię. 

W kwietniu czeka ją pierwsza wystawa. Znawcy twierdzą, że konkurencja powinna się bać. 

Razem z Dziunią

Pół roku w pigułce

Długo a może nawet bardzo długi nie zaglądałam na swojego bloga. Od ostatniego wpisu dużżżżżżżo się mieniło. Po tym ciężkich chwilach w związku małymi kroczkami zaczęliśmy wychodzić na prostą aż do teraz. Żeby nie przesłodzić - jest wręcz idealnie. 

Po krótce... 

W sierpniu - jeszcze w niezbyt dobrych stosunkach pojechaliśmy wspólnie z naszym kolegą Tomkiem na II Światowy Festiwal Wikliny i Plecionkarstwa. To chyba miało znaczący wpływ na ocieplenie naszych relacji.

We wrześniu oplataliśmy drzewo papierową wikliną w ramach projekty "drzewo - papier" niosąc przesłanie do społeczeństwa: "drzewo łatwo jest wyciąć jednak by wyrosło takie samo trzeba dziesiątki lat". W naszym wydaniu papier wrócił na swoje miejsce czyli na drzewo z którego pochodzi. 

No i oczywiście najważniejsze wydarzenie września to impreza urodzinowa Michasi. Na drugie urodzinki było zaproszonych trochę gości. Mała świetnie się bawiła - koledzy i koleżanki również. A my dorośli też delikatnie się zintegrowaliśmy i było wesoło.

Październik - jest już prawie całkiem dobrze. Wizyty w szkołach, spotkania z rodzicami celem promocji warsztatów z papierowej wikliny wpływają na zabliźnienie ran. Wracają dawne wspomnienia kiedy było lajtowo i uczuciowo. Tylko Anetka nie może znieść naszych nowych stosunków. 

Listopad - spokój, czas przemyśleń, długich rozmów i tym co się działo. Przyjazd teściowej z Włoch. I znów to samo... Anetka K. ciągle wkurwiona że częstotliwość wizyt Marcina u niej zmniejszyła się o połowę lub bardziej. Sprzedajemy maszynę do produkcji mat. I tu na nasze nieszczęście zaczynają się kolejne problemy ale nie będę o nich pisać teraz.

Grudzień - planowaliśmy dużo wcześniej zrobić zakupy świąteczne. Nie udało się. Moi klienci nie rozliczyli się  na tyle ile bym chciała i dopiero w dniu wigilii kupuję na szybko Marcinowi prezent bez wcześniejszego uzgodnienia co ma Mikołaj przynieść. Wigilia w domu w wąskim gronie. Babcia Kazia, mama, Marcin, ja i Michasia. 

Planowaliśmy wyjazd po świętach na wczasy i sylwestra ale obejrzeliśmy się za późno . Obdzwoniłam 20 domków i wszystkie zarezerwowane więc zrezygnowaliśmy. 

Sylwester z kilkorgiem przyjaciół spędziliśmy we Fregacie - klubie w stylu morskim w Białej Podlaskiej a następnie w domu znajomych.  

Styczeń - mnóstwo pracy, pracy, pracy ... itd. 

Luty - całe szczęście że zaczęły się ferie :)